Kendinize ait şiirleriniz ve manileriniz varsa gönderin yayınlayalım.

İBRAHİM TÜRKHAN

Köyümü

İlkbahar bitip de yaz başlayınca,
Yeni bir heyecan sarar köyümü.
Akşam koyun kuzu kucaklaşınca,
Sürüler sevince boğar köyümü.

Guguk kuşu sanki bir şarkı söyler.
Selam gönderiyor tüm komşu köyler.
Meydanda toplanır ağalar beyler;
Neşe?lendirir bu karar köyümü.
Bu karar; yaylaya gitme vaktidir;
Herkesin oymağı yurdu bellidir.
Derken beklenen o saatler gelir,
Yeni bir hayata sürer köyümü.

Seyahat birazcık uzun sürse de,
Bezginlik görülmez asla kimsede.
Giderken bir iki tavuk ölse de,
Hiç etkilemez bu zarar köyümü!

Öğlen sonu artık menzil görülür,
Zurna çalar, davul güm güm vurulur,
Küçüğünde gam yok, büyük yorulur,
Herkes çadırına kurar köyümü...

Sonra bambaşka bir ömre başlanır,
Çocukları büyür, genci yaşlanır.
Geride acıklı bir hatıra kalır;
Hüzünlü hayaller kaplar köyümü...
K.Maraş- 1987